بازی برای کودکان 2تا 3ساله

بازی زیر برای كودكان 2 تا 3 سا له است و به مهارت خاصی نیاز ندارد.
مهارت موردنیاز: به مهارت خاصی نیاز ندارد.
سن مناسب برای این بازی: 2 تا 3سالگی.
وسایل موردنیاز: به وسیله خاصی نیاز ندارد.
اهداف: آشنایی با احساسات، هیجانات و تقویت مهارت‌های كلامی. شاید شما هم بچه‌هایی را دیده باشید كه از موضوعی عصبانی هستند ولی حاضر به صحبت درمورد آن نیستند؛ یا خوشحالند ولی نمی‌توانند آن را بیان كنند.
حتی ممكن است شما بخواهید با آنها در این موارد صحبت كنید اما آنها منكر اضطراب یا ترسشان شوند. این مسئله دلایل گوناگونی دارد. یكی از دلایل آن آشنانبودن بچه‌ها با احساسات خودشان است.
روش:
* روبه‌روی كودكتان با كمی فاصله روی زمین بنشینید؛ طوری كه او بتواند كاملا صورت شما را ببیند.
* برای شروع از احساسات ساده و ملموس‌تر استفاده كنید؛ مثل خوشحالی، عصبانیت یا ترس. احساساتی مثل خجالت‌كشیدن، احساس گناه یا حسادت را – كه برای كودك خیلی ملموس نیست – برای مراحل بعدی یا سنین بالاتر بگذارید.
* حالت صورت خود را به شكلی كه كاملا نشان‌دهنده احساس موردنظرتان باشد دربیاورید. مثلا در عصبانیت اخم كنید، چشمانتان را كمی گرد كرده و دهانتان را بسته نگه دارید، سپس از كودكتان بخواهید كه حدس بزند شما چه احساسی دارید.
* بعد از آنكه كودكتان حدس زد – بدون دادن جواب درست – داستانی را تعریف كنید كه در آن، این احساس به شما دست داده است. به عنوان مثال، شما قیافه خندانی دارید، پس داستان‌تان می‌تواند درمورد گرفتن هدیه یا یك نقاشی از كودكتان باشد.
در رابطه با داستان، توجه داشته باشید موضوعاتی را مطرح كنید كه برای كودكتان ملموس بوده و او نیز آنها را تجربه كرده باشد.
* بعد از تعریف داستان، درمورد احساس مطرح‌شده با كودكتان صحبت كنید؛ درمورد موقعیت‌های دیگری كه می‌توانند این احساس را ایجاد كنند. سعی كنید از اتفاقات چند روز گذشته – كه برای او افتاده – استفاده كنید. نكته مهم دیگر – كه باید در رابطه با آن صحبت شود – نحوه برخورد صحیح با این احساس است. به عنوان مثال زمانی كه از موضوعی می‌ترسیم، چه كارهایی می‌توانیم انجام دهیم كه ترسمان كمتر شود یا انجام چه كارهایی اشتباه است.
مثلا صحبت با یك بزرگتر می‌تواند به ما در پیداكردن راه‌حل برای ترسمان كمك كند ولی جیغ‌كشیدن یا فرار فایده‌ای ندارد.